بقعه قدمگاه بناي زيبايي است كه از قرن 11هـ.ق به يادگار مانده است. اين بقعه كه به صورت هشت گوشي با ايوان هاي بلند و طاق نماهاي دو طبقه، مزين به كاشي‌هاي خشت هفت رنگ و گچبري است. در وسط باغ بزرگي در شهر قدمگاه قرار دارد از كتيبه‌ي تاريخ آن چنين استنباط مي‌شود كه بنا به امر شاه سليمان و در سال 1091هـ. ساخته شده است علت وجه تسميه‌ي آن به قدمگاه، وجود يك پارچه سنگ است كه بر روي ان اثر دوپ‌اي بزرگ منسوب به امام رضا(ع) ديده مي‌شود.
گنبد بزرگ كاشي قدمگاه كه بر فراز بقعه جاي گرفته، مزين به نره كاشي با اشكال لوزي سفيد و فيروزه‌اي است در اطراف گنبد، كتيبه‌اي به خط ثلث در حدفاصل بدنه‌ي گنبد و پايه‌ي آن نصب شده است. ساختمان اين بقعه شباهت زيادي به بناي خواجه‌ربيع دارد. چهار ايوان بزرگ در جهات مختلف بنا ساخته شده است ازاره‌ي داخلي بقعه با كاشي‌هاي هشت گوش ممتاز شده، پوشش يافته است. كتيبه‌اي به خط ثلث باقي‌مانده است كه نام نويسنده آن العبد محمد حسين، در پايان قيد شده است.
در قدمگاه علاوه بربقعه، باغي مشجر و با صفا، چاپارخانه، حمام، چشمه‌ي آب، از يادمان حضور متبرك حضرت رضا، ثامن‌الائمه و كاروانسرايي كه بازسازي يا ساخت آن را به شاه عباس صفوي نسبت مي دهند.